“ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ”, των Μάριαμ Μογκαντάμ & Μπεχτάς Σαανέχα

Με την βραβευμένη στο φεστιβάλ Βερολίνου ταινία «Το Αγαπημένο μου Γλυκό – My Favorite Cake» συνεχίζονται οι εβδομαδιαίες προβολές, που διοργανώνει η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με την Δημοτική Ανώνυμη Εταιρεία Αγίου Νικολάου (Δ.Α.Ε.Α.Ν).

Την Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2025 στις 21:30, στο δημοτικό κινηματοθέατρο REX,  προβάλλεται μια γλυκόπικρη ταινία από το Ιράν, με θέμα τη μοναξιά της τρίτης ηλικίας, τις δεύτερες ευκαιρίες και την ατομική ελευθερία στο συναίσθημα. Την σκηνοθεσία υπογράφουν η Μάριαμ Μογκαντάμ και ο Μπεχτάς Σαανέχα, και είναι παραγωγής 2024, διάρκειας 97΄, με πρωταγωνιστές τους   Λίλι Φαρχαντπού και Ισμαϊλ Μεχραμπί.

Σε μια ανελεύθερη χώρα που θέλει τους πολίτες της δέσμιους του θρησκευτικού κώδικα διαβίωσης παρακολουθούμε την εβδομηντάχρονη Μαχίν, που ζει μόνη στην Τεχεράνη από τότε που έμεινε χήρα και η κόρη της μετανάστευσε στην Ευρώπη. Ζει μια ανιαρή καθημερινότητα δίχως εκπλήξεις και με μηδενική προσμονή για οτιδήποτε. Μην αντέχοντας άλλο την μοναξιά, αποφασίζει να επισκεφτεί ένα εστιατόριο συνταξιούχων. Εκεί θα δει για πρώτη φορά τον Φαραμάζ, έναν μοναχικό οδηγό ταξί που γευματίζει μόνος του και αποφασίζει να τον καλέσει σπίτι της. Η κάμερα ακολουθεί με αβίαστη φυσικότητα το ζευγάρι στο σπίτι της Μαχίν, όπου γεφυρώνουν την αρχική αμηχανία του πρώτου ραντεβού, συζητώντας για τις ζωές τους ανταλλάσσοντας μυστικά, τρώγοντας, πίνοντας κρασί, τραγουδώντας, χορεύοντας και γελώντας.

Μέσα από απλούς διαλόγους και καλογραμμένες εξομολογήσεις ξεπηδά αβίαστα  σχεδόν ολόκληρη η ιρανική κοινωνική πραγματικότητα. Τα θέματα εναλλάσσονται, από τον πόλεμο με το Ιράκ και τη θέση της γυναίκας ως την κρατική αστυνόμευση κάθε ιδιωτικής στιγμής. Παράλληλα το ανθρώπινο στοιχείο, η αστική μοναξιά, το πέρασμα του χρόνου παρουσιάζονται με μοναδική τρυφερότητα, ενώ η απρόσμενη κορύφωση στο φινάλε υπογραμμίζει ότι η ελπίδα είναι κάτι το εύθραυστο και ειδικά στο Ιράν είναι κάτι το απαγορευμένο…

Η ταινία γυρίστηκε κάτω από τη βαριά σκιά των διαδηλώσεων «Woman Life Freedom», που ακολούθησαν τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από την ιρανική αστυνομία ηθών. Το ότι οι δημιουργοί της επιλέγουν σαν κεντρική ηρωίδα μία 70χρονη γυναίκα που αποφασίζει να φλερτάρει, αψηφώντας τους σπιούνους γείτονες που εύκολα θα την έστελναν φυλακή για άσεμνη συμπεριφορά είναι μία τολμηρή και γενναία αντικαθεστωτική δήλωση. Και αυτή ακριβώς η θέση των δημιουργών τους έφερε αντιμέτωπους με το ιρανικό καθεστώς, που έκανε κατάσχεση στον εξοπλισμό τους, αναγκάζοντάς τους να συνεχίσουν τα γυρίσματα στα κρυφά,  ενώ τους απαγόρεψε την έξοδο από τη χώρα, όταν η ταινία τους έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Βερολίνου.

Σπάζοντας την παράδοση του κλασικού ιρανικού φεστιβαλικού σινεμά, η ταινία επιφυλάσσει εκπλήξεις, καθώς μας προσκαλεί να γλυκαθούμε από το καινούργιο και να αφεθούμε αδέσμευτα στον πυρετό της μιας βραδιάς. Τολμηρό, εθιστικά υποβλητικό, απελευθερωτικό και προικισμένο με δύο μοναδικές ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό ζεύγος, «Το αγαπημένο μου γλυκό» αγαπήθηκε όσο λίγες ταινίες, αν και τελικά είναι όπως ακριβώς και το γλυκό του τίτλου (κέικ με άνθη πορτοκαλιάς και βανίλια): εξαιρετικά εύγεστο και ευχάριστο εξωτερικά, με μια απρόσμενα πικρή «καρδιά» στο εσωτερικό του…

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑΙΝΙΑΣ


by